អង្គការ UNICEF៖ រូបភាពស្ថិតិសង្ខេបស្ដីពីការរំលោភបំពានលើកុមារនៅតំបន់អាស៊ីបូព៌ា និង ប៉ាស៊ីហ្វិច
សំណេររបស់ភ្ញៀវ – Amalee McCoy អ្នកជំនាញផ្នែកការការពារកុមាររបស់អង្គការ UNICEF ប្រចាំតំបន់អាស៊ីបូព៌ា និង ប៉ាស៊ីហ្វិច
ការរំលោភបំពាន ការបំភ្លេច អំពើហិង្សា និងការកេងប្រវ័ញ្ចលើកុមារកំពុងរីកសាយភាយគួរឲ្យបារម្ភ ចំណែកផលប៉ះពាល់នៃបទពិសោធន៍ទាំងអស់នេះចំពោះកុមារគឺមានទាំងផល ភ្លាមៗ និងផលយូរអង្វែង ហើយជារឿយៗតែងមានលក្ខណៈអាក្រក់យ៉ាងខ្លាំង។ របាយការណ៍ស្រាវជ្រាវដ៏ថ្មីស្រឡាងរបស់ UNICEF បានចេញនៅចុងឆ្នាំ ២០១២ មានចំណងជើងថា “ការប្រព្រឹត្ដមិនល្អចំពោះកុមារ៖ អត្រារីករាលដាល ការកកើតឡើង និងផលវិបាកនៅតំបន់អាស៊ីបូព៌ា និង ប៉ាស៊ីហ្វិច បានបញ្ជាក់អះអាងពីនិន្នាការទាំងអស់នេះ។ របាយការណ៍បានបង្ហាញការរកឃើញនៅក្នុងការពិនិត្យឡើងវិញជាប្រព័ន្ធប្រកបដោយការបង្កើតថ្មីលើការសិក្សាចំនួន ៣៦៤ ដែលត្រូវបានបោះពុម្ពផ្សាយនៅចន្លោះឆ្នាំ ២០០០ – ២០១០ ស្ដីពីអត្រារីករាលដាល ការកកើតឡើង និងផលវិបាកពីការប្រព្រឹត្ដមិនល្អចំពោះកុមារក្នុងតំបន់។
ការពិនិត្យឡើងវិញជាប្រព័ន្ធ បានបើកកកាយនូវការសិក្សាបែបបរិមាណជាច្រើនស្ដីពីអត្រារីករាលដាល និងការកកើតឡើងនៃការរំលោភបំពានផ្លូវកាយ ផ្លូវភេទ និងផ្លូវចិត្ដកុមារ។ ស្ថិតិគួរឲ្យបារម្ភជាច្រើនត្រូវបានគូសបញ្ជាក់ដោយក្នុងនោះរួមមាន៖
- ការរីករាលដាលនៃការរំលោភបំពានផ្លូវកាយធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុងកម្រិតចាប់ពី ៩% ដល់ប្រមាណ កុមារ ១ នាក់ក្នុងចំណោមកុមារ ៤ នាក់នៅក្នុងតំបន់។
- កុមារា និងកុមារីចន្លោះពី ១៤% ដល់ ៣០% បានរាយការណ៍ថាធ្លាប់មានបទពិសោធន៍រួមភេទដោយបង្ខំក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។
- មនុស្សវ័យជំទង់ និងមនុស្សធំដែលធ្លាប់ជួបការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ និង/ឬ ផ្លូវកាយ ពេលខ្លួនជាកុមារ មានលទ្ធភាពគិត ឬប៉ុនប៉ងធ្វើអត្ដឃាតចំនួន ៤ ដងលើសអ្នកដែលពុំមានប្រវត្ដិធ្លាប់រងការរំលោភបំពាន។
ជាអកុសល ពុំមានទិន្នន័យប្រូបាប៊ីលេតេដោយផ្អែកតាមចំនួនប្រជាជន ត្រូវបានកំណត់ឃើញតាមរយៈការពិនិត្យឡើងវិញ ស្ដីពីអត្រារីករាលដាល និងការកកើតឡើង នៃការកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទកុមារបែបពាណិជ្ជកម្មនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី មានការសិក្សាខ្នាតតូចមួយចំនួនត្រូវបានធ្វើឡើង ហើយបានផ្ដល់ពន្លឺខ្លះៗស្ដីពីចំនួន ក៏ដូចជាស្ថានភាពកុមារក្នុងពេស្យាចារ។ ឧទាហរណ៍៖
- ក្នុងប្រទេសវៀតណាម៖ ការសិក្សាក្នុងឆ្នាំ ២០១០ ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយអង្គការ UNICEF និងក្រសួងជនពិការ និងសង្គមកិច្ច បានរកឃើញថាប្រមាណ ១៥% នៃស្ដ្រីរកស៊ីផ្លូវភេទទាំងអស់គឺមានអាយុក្រោម ១៨ ឆ្នាំ។
- ក្នុងប្រទេសថៃ៖ ការសិក្សាក្នុងឆ្នាំ ២០០៥ ធ្វើឡើងដោយ ILO IPEC បានរកឃើញថា ១៩,៨% នៃកុមារ និងស្ដ្រីវ័យក្មេងក្នុងពេស្យាចារ បានរាយការណ៍ថា បទពិសោធន៍ការរួមភេទជាលើកដំបូងរបស់ពួកគេគឺការរំលោភសេពសន្ថវៈ។
- ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា៖ ការសិក្សាក្នុងឆ្នាំ ២០០៩ ធ្វើឡើងដោយអង្គការ ECPAT Cambodia បានរកឃើញថា ទិន្នន័យប្រមូលបានពី NGO នៅទូទាំងប្រទេសបានបង្ហាញថា ៣៧% នៃជនរងគ្រោះដោយការជួញដូរសម្រាប់ការកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទគឺជាកុមារ។
ប្រសិនបើយើងពិនិត្យមើលទៅលើផលវិបាកនៃការប្រព្រឹត្ដមិនល្អទៅលើកុមារ ការពិនិត្យឡើងវិញជាប្រព័ន្ធបានរកឃើញថាកុមារ និង មនុស្សវ័យក្មេងធ្លាប់មានបទពិសោធន៍រងការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ និងការកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទ ច្រើនតែមានលទ្ធផលសុខភាពផ្លូវចិត្ដ និងផ្លូវកាយអន់ខ្សោយ។ ការអនុវត្ដការរួមភេទមិនមានសុវត្ថិភាពដោយបង្ខំ ច្រើនតែមានលទ្ធភាពធ្វើឲ្យមានរបួសស្នាមផ្នែករាងកាយកាន់តែច្រើន អាស្រ័យដោយការប្រព្រឹត្ដទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទនៅអាយុក្មេងពេក ហើយខ្វះលទ្ធភាពទទួលបានការព្យាបាលផ្នែកវេជ្ជសាស្ដ្រ ទាំងអស់នេះសុទ្ធតែជះឥទ្ធិពលដល់សុខភាព និងការអភិវឌ្ឍរយៈវែងសម្រាប់កុមារទាំងអស់នេះ។ ការសិក្សាក៏បានបង្ហាញឲ្យឃើញនូវបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ដជាច្រើនដូចជា អត្រាតានតឹងផ្លូវចិត្ដខ្ពស់ ការអាម៉ាស់ ក៏ដូចជាការគិត និងការប៉ុនប៉ងចង់សម្លាប់ខ្លួន។ ជារឿយៗកុមារទាំងអស់នេះតែងជួបបញ្ហាចំពោះការទៅសាលារៀន ហើយច្រើនតែមានអាកប្បកិរិយាប្រឈមហានិភ័យខ្ពស់ដូចជា ប្រើប្រាស់ថ្នាំញៀន និងច្រើនតែចូលរួមក្នុងការប្រព្រឹត្ដអំពើហិង្សាពេលគេធំឡើង។
ការរកឃើញប្រភេទទាំងអស់នេះសង្កត់ធ្ងន់នូវតម្រូវការជាបន្ទាន់ឲ្យរដ្ឋាភិបាល អង្គការសង្គមស៊ីវិល ទីភ្នាក់ងារអភិវឌ្ឍន៍ និងវិស័យសិក្សាធិការ ត្រូវធ្វើការតស៊ូមតិ វិនិយោគ និងសហការគ្នាទូទាំងវិស័យទាំងមូល ដើម្បីឲ្យមានការពង្រឹងប្រព័ន្ធការពារកុមារនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីបូព៌ា និងប៉ាស៊ីហ្វិច។ កិច្ចខិតខំនៅក្នុងតំបន់ទាំងមូល ចាំបាច់ត្រូវផ្លាស់ប្ដូរឆ្ពោះទៅរកការបង្កើតគោលនយោបាយ និងកម្មវិធីផ្អែកលើភស្ដុតាងជាក់ស្ដែង ដើម្បីទប់ស្កាត់ការប្រព្រឹត្ដមិនល្អចំពោះកុមារដូចជា ការកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទលើកុមារជាដើម ជំនួសឲ្យការគ្រាន់តែប៉ុនប៉ងឆ្លើយតបចំពោះករណីការរំលោភបំពាននីមួយៗ។ បើគិតលើទិដ្ឋភាពដែលថាករណីការរំលោភបំពាន ការបំភ្លេច អំពើហិង្សា និងការកេងប្រវ័ញ្ចលើកុមារក្នុងករណីភាគច្រើនពុំត្រូវបានរាយការណ៍ ព្រមទាំងផលវិបាកដែលមានលក្ខណៈអវិជ្ជមានយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនោះ ជាការចាំបាច់ណាស់ដែលយើងត្រូវតែសហការឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពថែមទៀត ដើម្បីទប់ស្កាត់ការប្រព្រឹត្ដមិនល្អចំពោះកុមារ មុនពេលទង្វើទាំងនេះកើតមានឡើង។
សូមអានអត្ថបទពិនិត្យឡើងវិញជាប្រព័ន្ធទាំងស្រុងនៅក្នុង របាយការណ៍ស្ដីពីការប្រព្រឹត្ដមិនល្អលើកុមារបស់អង្គការ UNICEF (មានតែជាភាសាអង់គ្លេងប៉ុណ្ណោះ)